- заказати
- 1. загадаць, аддаць загад; 2. забараніць; 3. апавясціць, даць наказ
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
заказати — див. заказувати … Український тлумачний словник
заказати — Заказати: заборонити [31] Заказало: склалося нещастя, кара на когось стала [V] … Толковый украинский словарь
заказати — дієслово доконаного виду не дозволити … Орфографічний словник української мови
заказати — кажу, жеш, Вр. Замовити, об явити. Штефан заказав сой танец оберок … Словник лемківскої говірки
на копу заказати — звярнуцца да збору сялян для расследавання пэўнай справы … Старабеларускі лексікон
заказаний — а, е. Дієприкм. пас. мин. ч. до заказати. || зака/зано, безос. присудк. сл … Український тлумачний словник
загварити — замовити, заказати щось, натякати на щось … Лемківський Словничок